سفیر الحب

طگ طبل الضبوح احذای ،الزمن عال او تناحینه

 تزامطنه اعلی چفت الموت ،چف ابچف تلاویـنه

یجرنی و انطرح ویاه ، او شالانی علـی افّاده

خنگته ابظلمه او طلعیت ، من البلعوم زباده

ما کفنی او شردت ابعید ، عفت البیت و امــــــواله

غافلنی او سحب جیشه ، او قصفنی ابگومه و ارجاله

دفنّیت العتب بل گاع ، گلت بلکت یناسینی

اسنین اتمر علینه ابعید ، نتلاگه او ینداینـی

لاکن ما نسانی ابساع ، ضم حقده ابوسط راسه

امحیل یبتسم ویای ،او یحفر حدری ابفاســـه

اشما ردت الصلح وادناه ، گطّع حبل وصلتنـــــــه

ایتگابح مع اجواد الناس ، او شعل بل نار صحبتنه

شاورت الفکر والروح ، گالولی الصبر آیــــــــه

اعطی اشما یرید ایرید ، بس کف های الحچایه

تبعته و الگلب مشغول ، دعیته ایکفنی من شره

خنزر وآمرانی ابصوت ، زم من بیتی لیبــــــره

تحمّلت الزمخ والعار ، سکتّ او سمه بلعیــــــــــته

انسلت سیفی او لزمت الباب ، ابکل احگوگی داعیته

گتله یا زمن شترید ، صداقه او خوه موجـــوده

الفات ایفوت خله ایروح ، و العیلات مسـدوده

گلّی آنه عادیتک ، او ما اریدن شجاع او لـــــــــیث

ادری بیک صاحب صیت ، و ابکل سما رسمک غیث

اذا تهرب اذا تنگاد ، ما اعوفک ولا لحـــــظه

عهد عندی حرب ویاک ، حد الموت مانرضی

بعد لا ترسل الطیبین ، ما احترم جیّتهم

حتی لو تشیل الناس ، ما اتهمنی غیبتّهم

بسّک یا زمن و الیوم ، بابک سدته ابسیفــــی

ما طاب الجرح ویاک ، اتدور حرگت امضیفی

ضربته ابراسه واهتزیت ، انجسم نصین جدامـــی

چنت نایم گعدت اگعود ، شفت هل قصه بحلامی

حمدت الرب شکرته اهوای ، علی اعلومه الیراوینی

سبحانه التحگ ویای ، بایاته یداوینــــــــــــــــی

حگی لو دعیته ابللیل ، بکتابه یحاچیــــــنی

ختمته من زغر لل شیب ، ابرمضانه الیسلینی

جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

29/04/1391 مشهد المقدسه